Familie van Schuppen & Gippsland

Na weken van drukte en een hele hoop nieuwe mensen was het dan eindelijk tijd om mijn familie te gaan bezoeken vorige week zondag. Het was een heerlijke week waarin ik mijn familie beter heb leren kennen en ik moet zeggen dat het heel speciaal was. Ik werd daar met open armen ontvangen en moest vooral alles doen en gebruiken wat ik wou. Ik vind het zelf onbeschrijfelijk hoe gastvrij en open ze waren. De jongens, Eric en Dennis zijn erg lieve en leuke kids. Eric heeft z’n kamer aan me afgestaan, wat ik echt teveel van het goede vond, en is een wat rustigere, serieuzere jongen als Dennis. Dennis daarentegen is een ‘ruige’ losbol met volgens mij een heel klein hartje. Hij deed me erg denken aan mezelf toen ik die leeftijd had dus het was een beetje een spiegel, zoals mijn mem dat vertaalde! Het was erg grappig en herkenbaar om te zien. Met Eef en Karolien heb ik super leuke en serieuze gesprekken over de familie, over hun gezin, het leven en hun leven in Australië ect gehad. Het was voor mij heel bijzonder om te zien hoe open ze waren, tegen mij, maar ook binnen hun gezin. Over alles kan gesproken worden en dat gebeurd dan ook. De jongens zijn heel open tegen hun ouders ook al zijn ze net puber (af).

Dinsdag hebben we met de familie een echte Australische Barby gehad! Zoals Eef het noemt: een barbecue op z’n Australisch is een ruige barbecue. Gewoon vlees kopen, even marineren (of niet) en wat brood en sla. Maar heerlijk was het. Geen moeilijk gedoe maar ‘gewoon’ op een doordeweekse eff wat eten. Ik vond het echt heerlijk, dat buiten leven en niet te moeilijk doen. Toen Eef thuis kwam kwam hij met het goede idee om naar de supermarkt te lopen, het was maar 15 a 20 min zei hij! Nou prima, ik was wel redelijk getraind sinds de afgelopen weken dus kom maar op! Eef had echter al spijt na 3 min lopen! En vervolgens kwam het eruit dat hij dit stuk in de afgelopen 25 jaar nog NOOIT had gelopen! Hahahaha!! Vervolgens besloot hij maar dat we absoluut niet terug gingen lopen (ook al was it down hill) en gelukkig was Carolien on her way home dus kon ze ons mooi oppikken! Haha! Toen we thuiskwamen en Eef het aan Eric vertelde schudde hij heel wijselijk zijn hoofd en dacht hij denk ik: losers! Hahaha!
Dinsdag heb ik overigens ook mijn eerste auto-rij trip gehad. Ik moest namelijk eff sigaretten halen en vroeg of Eric even met me mee wou. Dat wou hij wel maar toen bedacht Eef dat het wel leuk zou zijn als ik ging rijden! :) HahHa! Nou, ik weer het zweet op de borstjes hoor (zie Penang, Malaysia)!! Hier waren natuurlijk ook nog allemaal heuvels en het was een tijd geleden! Voordeel was wel dat Eric een automaat had maar het eerste wat er natuurlijk gebeurde was dat de ruitenwissers aangingen in plaats van de richtingaanwijzer, en natuurlijk bleef het niet bij 1x! Hahaha! Eric lachte wel even in zijn vuistje geloof ik! Hahaha, en ik ook!!! Uiteindelijk weer veilig thuisgekomen en was ik blij dat ik sleutels af kon geven!
Woensdag zijn we in de pub wezen eten, wat een wekelijks terugkomend iets is binnen het gezin (zouden we in NL ook moeten doen) en na het eten is er dan Triviant. De vrienden van Eric en Dennis zijn daar dan ook en wat vaders, vrienden en kennissen. Een paar jugs bier erbij en gaan!! Helaas was ik niet echt een aanwinst voor het team! :) Maar een gezellige avond voor jong en oud en een beetje bonding! Wat mij heel erg is opgevallen is dat Eef en Carolien, ik denk, bijna alle vrienden van hun zoons kennen. Iedereen komt daar thuis aanwaaien en mee-eten het is heel gemoedelijk en echt met z’n allen.
Donderdag ben ik met Karolien een kleine road trip gaan doen. Vorig jaar is er vlak bij hun huis een gigantische bosbrand geweest waarbij hele gezinnen zijn overleden omdat ze niet weg konden komen, duizenden mensen hun huis zijn kwijtgeraakt en miljoenen dieren dood zijn gegaan. Dit gebied lag op 20 minuten van hun huis en zij hadden dan ook enkele weken hun belangrijkste spullen in de auto liggen zodat ze zo weg konden mocht dat nodig zijn. Gelukkig was dit niet het geval maar voor veel mensen was dit dus wel werkelijkheid. We zijn door dit gebied heengereden, het was alsof ik in een film zat, zwarte bomen en huizen volledig weg en zelfs een dorp wat (bijna) volledig afgebrand was. Ze waren dan nu wel met de wederopbouw bezig van veel huizen maar het was echt een heel naar gevoel. Ook de weg er naartoe was heel vreemd. Het was namelijk een weggetje echt pal naast de afgrond met allemaal scherpe bochten en bomen er omheen. En dan te bedenken dat dat de enige weg was om eruit te komen, je begrijpt dat dat niet ging! Heftig om te zien.
Na deze dorpjes nog verder gereden door de heuvels, dorpjes, wijnboerderijen ect te zijn gereden zijn we lekker gaan lunchen en hebben we zitten kletsen over van alles. Een speciale en super dag.
’s Avonds hadden we een family dinner, en als Karolien dat zegt tegen de jongens, weten ze dat ze een hele goede reden moeten hebben om niet thuis te komen eten!!:) Het is in Australië gebruikelijk om 3 soorten groenten te hebben bij het avondeten (ja niet te geloven, wat een werk) dus daar stonden we op de groenteafdeling! Natuurlijk eff iets gekocht wat ik nog niet kende, ik ben de naam alweer kwijt, maar ik vond het heerlijk! Een lekker gezond maaltje gehad dus en toen redelijk vroeg op bed gegaan naar deze enerverende dag. En niet voordat ik gedag had gezegd tegen Dennis want die zou ik de volgende dag niet meer zien. Ik heb hem natuurlijk 3 dikke zoenen gegeven en toen zei die: de volgende keer dat je komt ga ik je het nachtleven laten zien! Nou Dennis daar hou ik je aan, over 3 weken gaan wij op stap!!!! Haha! Dat zal wat worden! ; )
Kortom een heel bijzondere week voor mij die ik heel erg waardeer en een hele goede herinnering aan over heb gehouden. En over een aantal weken ga ik zeker terug naar deze fantastische mensen.

Vrijdag was het tijd om naar Wonthaggi, Gippsland, te gaan. Een dorpje ongeveer 2,5 uur buiten Melbourne wat aan het strand ligt. Hier woont namelijk een vriend van Angus, Fab, samen met zijn vrienden Jo. Ze hebben samen in East Timor gezeten en samen dus veel meegemaakt. Fab zit nu echter niet meer in het leger. Angus en hij haddeen elkaar al jaren niet meer gezien en omdat Angus nu toch in Melbourne leek dit een mooi moment. En voor mij natuurlijk weer een mooie kans om een beetje meer te zien en het te beleven van het echte Australische leven! Na meteen goed te zijn gereden kwamen we daar rond 19:30 aan. Redelijk trots op onszelf! Eerst eff een biertje gedaan natuurlijk en toen had Jo, de vriendin van Fab, een heerlijk diner klaarstaan. Gezellig zitten en kletsen en vervolgens moest er natuurlijk bier gedronken worden om een paar uur later de locale pub onveilig te maken!! Ze wonen echt op een super mooi plaatsje met vrij uitzicht en binnen 5 min sta je op een leeg strand! Ook hun huis is zo schattig, ben er helemaal verliefd op (zie foto’s). We hebben dus lekker op de veranda biertjes gedronken en uiteindelijk kwamen er nog wat vrienden waarmee we naar de kroeg zijn geweest en uiteindelijk nog naar een ander dorp zijn geweest (met 6 man in de auto) waar we vervolgens om 4 uur goed aangeschoten uitkwamen. Natuurlijk was Willem weer zo dom mee te doen aan de mixjes (heerlijk trouwens) dus de volgende morgen werd ik wakker met een giga kater! En die, had ik hier nog niet gehad! Beetje jammer want dat beviel me wel! Wat trouwens nog een mooi verhaal was is dat er een vriend van Fab zou komen met rasta haar, zo vertelde Fab tijdens het eten. En op een bezopen avond had Fab 1 van zijn rasta’s afgeknipt en was die op gaan roken! Hahahaha! Fantastisch!
Om onze kater de volgende dag te laten verdwijnen besloten we na het ontbijt/lunch te gaan zwemmen!!!! Fucking cold! De zomer komt er nu namelijk net door dus het zeewater is nog ijskoud! Bikkels als we zijn, zijn we er wel allemaal in geweest, om er trouwens wel meteen weer uit te klimmen! De kater was trouwens niet weg, helaas!
Daarna nog een tourtje gedaan naar wat andere dorpjes om vervolgens maar weer on the piss te gaan (biertjes soldaat maken) en de hengels klaar te maken om te gaan vliegvissen!! Jawel, vliegvissen! En natuurlijk ging ik mee, om het vuur aan te houden ahum!! Dus de warme kleren maar aan, gewoon een spijkerbroek, dus ik loop de kamer weer in en Fab zegt: are you all dressed up to go fishing?! Hahaha! Well no, im just wearing a jeans! Hmm ik geloof dat ik een trainingsbroek of zo aan moest om te vissen! Maar goed, wij op weg om te vissen! Langs zo’n piepklein zandpad gelopen en toen kwamen we bij een soort van meertje! Die kerels konden daar natuurlijk wel doorheen maar Willem had haar jeans aan ! Ben maar even omgelopen dus!Haha! OP het strand aangekomen heb ik een paar mooie kiekjes gemaakt want verderop was het aan het regen, bij ondergaande zon! En daarna kregen we onweer, oftewel lichtflisten! Het leek wel of het licht steeds aan en uit ging in de lucht, heel vreemd maar ook heel gaaf om te zien!
Na een tijdje gevist te hebben hadden de mannen beet! En het was een haai! Niet een hele grote maar groot zat vond ik persoonlijk! Toen ik wat kiekjes probeerde te maken moesten beide mannen echter eff iets anders doen en werd mij die fuck hengel in mijn handen gedrukt met die kronkelende haai eraan! Ik had mijn eigen gezicht op dat moment wel eens willen zien! :) ik heb het er wel zonder kleerscheuren vanaf gebracht!
De volgende dag stond surfen op het programma. Fab is een goede surfer dus daar wou ik wel eff gebruik van maken. Het water was echter met een wetsuit aan nog steeds freezing en de golven waren ook niet dat je zegt kalmpjes! En als klap op de vuurpijl had ik ook nog eens een gevorderden board wat niet zo’n groot lomp board was als in de eerste week! Het opstaan ging dan ook erg moeilijk hahaha en ik heb aardig wat mooie klappers gemaakt!
Nou zo hebben we eigenlijk de hele 4 wat gevuld! Eten, drinken, kletsen en kampvuur! Helemaal niks mis mee dus!!

Dinsdagmiddag ben ik alleen doorgegaan naar Phillip island. Dit was echter een klein foutje aangezien het hier zo dood was als iets en het was echt vies koud! Woensdag ging ik dus naar de tourist information office om te kijken wat ik allemaal kon doen, en dat was vrij weinig. Ook was er geen openbaar vervoer aanwezig op het eiland, wat ik wel kon doen was een fiets huren! Toen ik begon over French Island zei ze dat daar echt niks te doen was! Nou daar stond ik dan met mijn goede gedrag! Wat ik wel kon doen was naar de pinguïns maar dat kostte me 25 dollar en ik had ze al gezien bij st Kilda of naar de Zoo, nou dan ga ik wel naar Emmen dus na een rondje gelopen te hebben, heb ik mezelf dus maar op de bank genesteld in het hostel met 3 dvd’s! :) Uiteindelijk werd ik vergezeld door een Iers meisje wat het ijskoud had want die kwam net uit Thailand en had niks warmers mee dan korte rokjes en hempjes!:) Haha! Toen we na een plaspauze zouden beginnen aan de tweede film en ik van buiten naar binnen zou lopen, had het Ierse meisje bedacht dat de glazen deur wel dicht kon!!! Je begrijpt dat ik hier dus keihard tegenaan liep!!! Deur eruit, alle schroeven op de grond en wij lachen natuurlijk, tsjonge jonge!’ s Avonds een pizza gegeten en opgewarmd in een restaurantje en daarna niet te laat op bed gegaan want de volgende dag zou Willem dit fanatische eiland verlaten, helaas! :)

Dit weekend is het plan om naar Bendigo af te reizen een klein stadje een paar uurtjes van Melbourne af. Ik ben erg benieuwd. En dan wordt het volgende week eindelijk lekker weer en dat gaat Willem met een goed boek op het strand liggen!!! Als het goed is komt Dieuwke (oud vriendinnetje van ben erg benieuwd hoe het is om haar weer te zien.

Om mijn verhaal af te sluiten met een serieuze vraag die ik van de week in een mail kreeg: ‘hoe ik me hier eigenlijk voelde’ en dat vond ik best een goede vraag! Je probeert namelijk wel te beseffen dat je hier echt bent maar vaak lijkt het ook een droom. Alle dingen die je meemaakt en je doet alles maar gewoon. Je bent op jezelf aangewezen wat thuis natuurlijk niet zo is. Je hebt hier eigenlijk niemand maar zo voelt het niet. Elke keer komt er wel weer iemand op je pad waar het mee klikt en dan ga je daar weer iets mee ondernemen. Dat is iets wat in NL echt niet zo is. Iedereen leeft daar op zichzelf met de vrienden die die heeft. En das op zich ook niet erg maar het is wel heel bijzonder om dit zo mee te maken, zo kan het ook. Na een tijdje nagedacht te hebben over Wil haar vraag had ik de uitkomst :): het is alsof er een ‘last’ van je schouders valt! Ik hoef hier niks, moet hier niks, kan alles doen wat wil, als ik iets niet leuk vind doe ik het niet, hoef niet naar verjaardagen, hoef niemand te bellen en niemand verlangt iets van me! Dat is toch zo’n vrij gevoel! Ik hoop dat iedereen dat eens mag meemaken want het is heerlijk! Van te voren had ik niet verwacht dat ik het in mijn eentje zo zou redden maar blijkbaar lukt dat me heel goed, en voelt het ook goed. Niet dat ik jullie niet mis, maar op een andere manier. Volgend jaar ben ik daar weer en zie ik iedereen weer, nu ben ik hier en ga ik er een fantastische 7 a 10 mnd van maken!
En dat lijkt me een hele mooie afsluiter!

Lieverds, wederom bedankt voor al jullie mails, smsjes en krabbels. Is echt leuk om wat van jullie horen, wat jullie allemaal uitspoken en meemaken!
Dikke kus
PS: Als ik over een aantal weken weer bij de Eef en Karolien ben zal ik wat meer foto’s maken! Mijn SD kaart was namelijk stuk! Dankzij Dennis heb ik nu een nieuw kaartje van 2gig voor maar 8 dollar! Toppie!

*** Zit nu in St Kilda, super mooi weer, errugg warm rond de 34 graden dus vermaak me prima op het strand! Al wat nieuwe vrienden gemaakt dus komt weer helemaal goed!